Bóg wycofał swoją obecność ze świątyni

Przyjaciele,

Od kilku tygodni, Bóg mówi do mnie poprzez konkretne cytaty z Pisma Świętego. Zawsze zastanawiałam się, jak to jest, kiedy ludzie otrzymują przekaz w postaci wersetu z Biblii, a teraz sama tego doświadczam i nie jest to nic nadzwyczajnego  po prostu na myśl przychodzi nazwa księgi i numery wersetów. Tak jakby to była zwykła, lekka, powierzchowna myśl. W każdym razie, wczoraj przez cały dzień myślałam o tym co wydarzyło się na światowych dniach młodzieży, jak wielkie profanacje zostały tam dokonane…
Chciałam też zapytać Boga o pewien prywatny problem z którym się zmagam i miałam nadzieję otrzymać jakąś radę, czy odpowiedź. Tymczasem na myśl przyszło mi hasło “Ezechiela 10”.
Zaczęłam szukać czy w ogóle taka księga istnieje, bo nie czytam regularnie Pisma, czasem czytam po kilka stron ale idzie mi to bardzo mozolnie… i ku mojemu zdziwieniu znalazłam!
Przeczytałam fragmenty i nie potrafiłam zrozumieć jak mam je odnieść do mojego problemu. Dopiero potem, kiedy spojrzałam szerzej, dotarło do mnie, że tutaj chodzi o coś bardzo ważnego dla nas wszystkich… Rozdział 10 mówi o opuszczeniu świątyni przez Boga!
Na pewnej stronie internetowej znalazłam idealny komentarz do tego rozdziału!

“Tutaj Ezechiel opisuje więcej szczegółów na temat skomplikowanych konstrukcji na kołach, podtrzymujących tron ​​Boży i cherubiny. Koła poruszały się zgodnie z cherubinami i były pokryte oczami, co oznaczało ciągłą czujność i świadomość.
Choć fantastyczne, obraz ten oddaje nieskazitelny porządek, symetrię i koordynację w niebiańskim królestwie Boga. Zapowiada również motywy ruchu i dostępu – chwała Boża opuszczała zbezczeszczoną świątynię, ale miała podróżować z wiernymi resztkami na wygnanie. Cztery twarze prawdopodobnie przedstawiają szczyt stworzenia — rodzaj ludzki, dzikie zwierzęta, zwierzęta domowe i ptaki.
Punkt kulminacyjny wizji nadchodzi, gdy chwała Boża w końcu całkowicie opuszcza świątynię. Chwała unosi się od progu i stoi nad cherubinami, gdy przygotowują się do jej przeniesienia. Na święty rozkaz Boga cheruby podnoszą skrzydła i eskortują chwałę do wejścia wschodniej bramy.

To wyjaśnia, że ​​Bóg wycofał swoją obecność ze świątyni. Ezechiel zauważa jednak, że jest to ta sama cudowna niebiańska istota, którą widział wcześniej w wizjach nad rzeką Kebar w Babilonie. Chwała Boża opuściła Jerozolimę, ale pozostaje z Jego ludem na wygnaniu.
Werset ten podsumowuje główną akcję – cheruby podnoszą chwałę Bożą i opuszczają świątynię, sygnalizując, że Pan opuścił i porzucił świątynię z powodu grzechów Izraela.

Jednak Bóg pozostaje obecny wśród wygnańców. Pokazuje to, że chociaż Bóg osądził Jerozolimę, Jego chwała pozostaje wśród tych, którzy są Mu wierni nawet na wygnaniu i którzy nie zwrócili się do bożków.”

Polecam obejrzeć również video ks Bliźniaka: